Josefien Vandermeulen (1989), ir. – architect, is geïntrigeerd door duurzame stedelijke ontwikkeling met een maatschappelijke meerwaarde. Haar focus ligt op het heractiveren, restaureren en herwaarderen van historisch Antwerps patrimonium.
In 2017/2018 werkte ze in Oeganda als Sustainable Infrastructure Expert voor de Belgische Ontwikkelingssamenwerking, waar ze werkte aan de verbetering en uitbreiding van de infrastructuur van de nationale lerarenopleiding en de beroepsscholen. Parallel volgde Josefien de opleiding schilderkunst aan de Academie van Berchem-Antwerpen.
Impressies uit haar omgeving vormen de grootste inspiratiebron. De schilderijen, monotypes, foto’s en tekeningen hier geëxposeerd zijn een verderzetting van haar eerdere expo “e ttaka egimu – a fertile land” (2020).
Josefien tracht de gelaagdheid van Oeganda in haar werken boeiend weer te geven. De werken zijn een zoektocht en tonen perspectieven waarin men kan verdwalen. Het zijn donkere interieurs van scholen en slaapzalen of ijle landschappen die Oeganda afbeelden voorbij het louter zichtbare. Het duale gevoel van uitzichtloosheid en hoop, van chaos en schoonheid, individualiteit en samenhorigheid zijn vernietigend en inspirerend tegelijk. Kleuren, ritmiek, contrasten en verschillende schilderlagen lijken permanent te trillen en dagen de kijker uit om de tijd te nemen, vragen te stellen en te kijken voorbij het figuratieve.
‘amaanyi (power)’
(2018), alu dibond
‘a country in labour’ (2022)
olieverf op doek
You are fixable Hold my hand and let me mend your brokenness. It will hurt less the falling and crushing You will get better at sculpturing your bits and pieces. I won’t leave. I’ll wait for daybreak and we’ll figure out what to do with all this sunshine.
Fixable, Harriet Anena
De werken, hier geëxposeerd, zijn te bekijken als een dagboek van impressies over Oeganda. Op pad met haar camera, legde Josefien haar eerste beelden en impressies vast. Ze herwerkte, kneedde, vertaalde deze foto’s door middel van schetsen in houtskool, bister, olieverf, monotypes enz. in abstractere beelden die deels bevreemdend, beklemmend, weids of ijl zijn.
De werken worden zo perspectieven waarin men kan verdwalen. Het zijn donkere interieurs van scholen en slaapzalen of ijle landschappen
die Oeganda afbeelden voorbij het louter zichtbare. Het duale gevoel van uitzichtloosheid en hoop, van chaos en schoonheid, individualiteit en samenhorigheid zijn vernietigend en inspirerend tegelijk.
Kleuren, ritmiek, contrasten en verschillende schilderlagen lijken permanent te trillen en dagen de kijker uit om de tijd te nemen, vragen te stellen en te kijken voorbij het figuratieve. Hierdoor wordt er een stilte gecreëerd die de curiositeit bij de kijker opwekt om net die stilte te doorbreken, te fluisteren.
De aandacht wordt getrokken naar maatschappelijke thema’s zoals huisvesting, studiekansen, onderwijs, toegang tot basisvoorzieningen zoals water, mogelijkheid tot zelfbeschikking enz.
In haar werken verwijst Josefien naar de Oegandese auteur, dichter en journalist Harriet Anina (1986). In 2015 publiceerde ze de gedichtenbundel “A Nation in Labour” met een verzameling van maatschappij-kritische gedichten over Oeganda.
Josefien Vandermeulen (1989), ir. – architect, is geïntrigeerd door duurzame stedelijke ontwikkeling met een maatschappelijke meerwaarde. Haar focus ligt op het heractiveren, restaureren en herwaarderen van historisch Antwerps patrimonium.
In 2017/2018 werkte ze in Oeganda als Sustainable Infrastructure Expert voor de Belgische Ontwikkelingssamenwerking, waar ze werkte aan de verbetering en uitbreiding van de infrastructuur van de nationale lerarenopleiding en de beroepsscholen. Parallel volgde Josefien de opleiding schilderkunst aan de Academie van Berchem-Antwerpen.
Impressies uit haar omgeving vormen de grootste inspiratiebron. De schilderijen, monotypes, foto’s en tekeningen hier geëxposeerd zijn een verderzetting van haar eerdere expo “e ttaka egimu – a fertile land” (2020).
Josefien tracht de gelaagdheid van Oeganda in haar werken boeiend weer te geven. De werken zijn een zoektocht en tonen perspectieven waarin men kan verdwalen. Het zijn donkere interieurs van scholen en slaapzalen of ijle landschappen die Oeganda afbeelden voorbij het louter zichtbare. Het duale gevoel van uitzichtloosheid en hoop, van chaos en schoonheid, individualiteit en samenhorigheid zijn vernietigend en inspirerend tegelijk. Kleuren, ritmiek, contrasten en verschillende schilderlagen lijken permanent te trillen en dagen de kijker uit om de tijd te nemen, vragen te stellen en te kijken voorbij het figuratieve.
‘amaanyi (power)’
(2018), alu dibond
‘a country in labour’ (2022)
olieverf op doek
You are fixable Hold my hand and let me mend your brokenness. It will hurt less the falling and crushing You will get better at sculpturing your bits and pieces. I won’t leave. I’ll wait for daybreak and we’ll figure out what to do with all this sunshine.
Fixable, Harriet Anena
De werken, hier geëxposeerd, zijn te bekijken als een dagboek van impressies over Oeganda. Op pad met haar camera, legde Josefien haar eerste beelden en impressies vast. Ze herwerkte, kneedde, vertaalde deze foto’s door middel van schetsen in houtskool, bister, olieverf, monotypes enz. in abstractere beelden die deels bevreemdend, beklemmend, weids of ijl zijn.
De werken worden zo perspectieven waarin men kan verdwalen. Het zijn donkere interieurs van scholen en slaapzalen of ijle landschappen
die Oeganda afbeelden voorbij het louter zichtbare. Het duale gevoel van uitzichtloosheid en hoop, van chaos en schoonheid, individualiteit en samenhorigheid zijn vernietigend en inspirerend tegelijk.
Kleuren, ritmiek, contrasten en verschillende schilderlagen lijken permanent te trillen en dagen de kijker uit om de tijd te nemen, vragen te stellen en te kijken voorbij het figuratieve. Hierdoor wordt er een stilte gecreëerd die de curiositeit bij de kijker opwekt om net die stilte te doorbreken, te fluisteren.
De aandacht wordt getrokken naar maatschappelijke thema’s zoals huisvesting, studiekansen, onderwijs, toegang tot basisvoorzieningen zoals water, mogelijkheid tot zelfbeschikking enz.
In haar werken verwijst Josefien naar de Oegandese auteur, dichter en journalist Harriet Anina (1986). In 2015 publiceerde ze de gedichtenbundel “A Nation in Labour” met een verzameling van maatschappij-kritische gedichten over Oeganda.
